T.C YARGITAY
6.Ceza Dairesi
Esas: 2015 / 7770
Karar: 2016 / 4846
Karar Tarihi: 08.06.2016
ÖZET: Mahkemece, sanıkların birlikte ve silahla tehditte bulundukları da kabul edilmiş ise de; sanıkların, katılanlar ile aralarında geçen olayda, katılanları tehdit ettiklerine ilişkin sözler ve kanıtların neler olduğu denetime olanak verecek biçimde gösterilmeden, yetersiz gerekçeyle adı geçen sanıkların hükümlülüklerine karar verilmesi hükmün bozulmasını gerektirmiştir.(5275 S. K. m. 108) (5237 S. K. m. 53, 58) (5271 S. K. m. 326) (ANY. MAH. 08.10.2015 T. 2014/140 E. 2015/85 K.)
Dava ve Karar: Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 11/09/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklardan …’nın 05.12.1973, …’in de 14/11/1959 olan doğum tarihlerinin tam olarak gerekçeli karar başlığına nüfus kaydına uygun olarak yazılması ile gerekçeli kararın, mahkeme mührü ile mühürlenmemesi yerinde tamamlanması olanaklı eksiklikler olarak kabul edilmiştir.
I-Sanıklar … ve … hakkında, yakınanlar …, … ve …’a yönelik silahla kasten yaralama ve alenen hakaret ile yakınan …’a yönelik mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet kararlarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/2. ve TCK’nın 58/7. maddeleri gereğince, en ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilip, sanık …’nın adli sicil kaydında yer alan….. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 02.06.2005 tarih, 2002/764 Esas, 2003/921 Ek Karar sayılı 6 ay hapis cezası içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanık …’in, tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün, …. Sulh Ceza Mahkemesi’nce, 04/07/2006 tarih, 2005/1124 E., 2006/433 K., sayılı ilamı ile cinsel taciz suçundan verilen 800 TL adli para cezasından ibaret ve miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK’nın 305/2. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Yasanın 305/son maddesi gereğince de tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58/6-7. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
2) Sanıklar hakkında verilen hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar TCK’nın 53/1-a-b-c-d-e maddesinde yazılı hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına; ancak, TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverildikleri takdirde, kendi altsoyları üzerinde TCK’nın 53/1-c bendinde sayılan hakları kullanmaktan yoksunluklarının sona erdirilmesine karar verilmiş ise de; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK’nın 53/1-b maddesinde yazılı, “Seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin iptal edilmiş olması,
3) Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı biçimde “Eşit olarak alınmasına” biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından ”TCK’nın 53. ve sanık … hakkında TCK’nın 58. maddelerinin uygulanması’ ile ”Sanıklardan eşit olarak alınmasına” ilişkin bölümler çıkarılarak, TCK’nın 53. maddesi yerlerine ”Sanıkların kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak, TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanması yönünden, (a, c, d ve e) bentleri ile (b) bendinde yazılı seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına; aynı Kanunun 53/2. maddesinin uygulanması açısından, 53/1. maddesinin (a, c, d ve e) bentleri ile (b) bendinde yazılı seçme ve diğer siyasi hakları ve aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, (c) bendinde yazılı kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar kullanamamalarına” ve yargılama giderleri yerine de, ”Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” tümceleri eklenmek suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek ONANMASINA,
II- Sanıklar … ve … hakkında, yakınanlar …, … ve …’a yönelik silahla tehdit suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-) Olay günü, sanıklar … ve …’in, yakınan … ile birlikte yakınan ….’e ait araçla dolaşmaya çıktıkları, alkol almaları nedeniyle, yolda aracın kim tarafından kullanılacağı hususunda tartıştıkları, akabinde, yakınan …’un, çocukları diğer yakınanlar …. ve …’u da yanına alıp, sanık …’in evinin önüne gittikleri sırada çıkan tartışmada, sanıklardan ….’un, yakınan …’un boğazına bıçak dayadığı, yakınanın oğlu …’in araya girmek istemesi ile birlikte sanıkların, yakınanları sopa ve bıçakla basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladıkları somut olayda, mahkemece, sanıkların birlikte ve silahla tehditte bulundukları da kabul edilmiş ise de; sanıkların, katılanlar ile aralarında geçen olayda, katılanları tehdit ettiklerine ilişkin sözler ve kanıtların neler olduğu denetime olanak verecek biçimde gösterilmeden, yetersiz gerekçeyle yazılı biçimde adı geçen sanıkların hükümlülüklerine karar verilmesi;
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-) Sanık …’in, tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün, ….. Sulh Ceza Mahkemesi’nce, 04/07/2006 tarih, 2005/1124 E., 2006/433 K., sayılı ilamı ile cinsel taciz suçundan verilen 800 TL adli para cezasından ibaret ve miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK2nın 305/2. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Yasanın 305/son maddesi gereğince de tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58/6-7. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
3-) Sanıklar hakkında verilen hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar TCK’nın 53/1-a-b-c-d-e maddesinde yazılı hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına; ancak, TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverildikleri takdirde, kendi altsoyları üzerinde TCK’nın 53/1-c bendinde sayılan hakları kullanmaktan yoksunluklarının sona erdirilmesine karar verilmiş ise de; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK’nın 53/1-b maddesinde yazılı, “Seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin iptal edilmiş olması,
Sonuç: Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 08.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.